Sportowiec, bokser, olimpijczyk. Trener bokserskiej drużyny „Czarnych Słupsk”. Honorowy Obywatel Miasta Słupska.

Niemal całe życie Aleksego Antkiewicza wypełnione było sportem, przede wszystkim boksem. I to zarówno wtedy, gdy jako młody chłopak za­czynał swoją sportową karierę, gdy zdobywał pierwsze laury, gdy był mi­strzem i wzorem dla młodzieży i wtedy, gdy jako trener uczył boksu swoich następców. Wychował wielu bokserów: mistrzów Polski, Europy, świata i medalistów olimpijskich. Był i pozostał wzorem nie tylko dla swoich wy­chowanków.

Urodził się 12 listopada 1923 roku w Katlewie. W 1947 roku dzięki wytężonej pracy i zapałowi zdobył mistrzostwo kraju i zasilił grono reprezentacji Polski. Reprezentował kraj na mistrzostwach Europy i wkrótce na pierwszej powojennej olimpiadzie, jaka odbyła się w 1948 roku w Londynie. Na olimpiadzie Aleksy Antkiewicz zdobył pierwszy po wojnie, historyczny, brązowy medal olimpijski.

Na tym jednak „Bombardier” nie poprzestał! Cztery lata później olim­pijskie wicemistrzostwo w Helsinkach. W sumie przez osiem lat Aleksy Antkiewicz reprezentował Polskę w licznych spotkaniach międzynarodo­wych. Ostatni znaczący sukces jako zawodnik Aleksy odnotował na mi­strzostwach Europy w Warszawie w 1953 roku zdobywając brązowy medal. Dwa lata później zakończył karierę zawodniczą i zaczął pracować jako tre­ner w klubie Wybrzeże Gdańsk.

Osobny rozdział Jego życiorysu stanowi praca w Słupsku. W 1975 roku po utworzeniu województwa słupskiego, miejscowe władze postawiły na rozwój sportu, a w szczególności na boks. Do naszego miasta zaczęto ściągać wielu młodych i zdolnych zawodników, a wszystkimi działaniami związanymi z pozyskiwaniem nowej kadry kierował sam Aleksy Antkiewicz. Trenera do Słupska ściągnęli aktywni działacze MZKS „Czarni”. Jak się wkrótce okazało, potrzebował On zaledwie pięciu lat, aby prowincjo­nalny dotąd słupski klub, zdobył brązowy medal drużynowych mistrzostw Polski. Pod Jego wodzą słupscy „Czarni” awansowali początkowo do II, a następnie do I ligi bokserskiej.

Przez następne lata trwała passa sukcesów słupskiego boksu pod wo­dzą wielkiego trenera. Rok 1983 – wicemistrzostwo Polski, rok 1984 – ten sam tytuł, rok 1990 mistrzostwo kraju, będące wielkim sukcesem i ukoro­nowaniem 16 letniej pracy Aleksego Antkiewicza w naszym mieście.

Aleksy Antkiewicz w uznaniu swoich zasług dla słupskiego sportu i promocji miasta został wyróżniony w 75 urodziny nadaniem przez Radę Miasta tytułu Honorowego Obywatela Miasta Słupska.

W swojej karierze stoczył 250 walk – 227 zwyciężył, 5 zremisował, 18 przegrał, zdobył następujące medale: olimpijskie srebrny – Helsinki 1952 i brązowy – Londyn 1948, mistrzostwa Europy brązowy w 1953 roku, pięciokrotny mistrz Polski 1947-1951. Występował 13 razy w reprezentacji kraju.

Pod koniec życia „Bombardier” zmagał się z nowotworem węzłów chłonnych. Niestety – choroba okazała się silniejsza. Aleksy Antkiewicz zmarł 3 kwietnia 2005 roku w wieku 82 lat.

Został pochowany w grobie rodzinnym w Gdańsku na cmentarzu „Sal­wator” przy ulicy Cmentarnej 2 na kwaterze 4, rząd 17, grób 1.

W dniu 28 czerwca 2006 roku uchwałą Nr LVIII/779/06 Rady Miej­skiej w Słupsku rondu przy zbiegu ulic Kaszubskiej, Antoniego Madalińskiego i Tadeusza Kościuszki nadano imię Aleksego Antkiewicza.

Uroczyste otwarcie ronda nastąpiło 7 października 2006 roku w trak­cie turnieju bokserskiego.

Fragment książki: „Słupszczanie – patroni słupskich ulic”, Słupsk 2007, autorzy: Andrzej Obecny, Ewa Gontarek, fot. A. Maślankiewicz, Z. Suliga, E. gontarek, A Obecny, Wikipedia